Het is niet de wind die de takken doet buigen. Ruimten en vensters in WRITTEN ON THE WIND

Samenvatting

WRITTEN ON THE WIND (Douglas Sirk, 1956) bestaat, zoals zoveel traditionele verhalen, uit drie delen.' In het eerste deel (I in onderstaand schema) worden de problemen gesteld en de personages geïntroduceerd, in het tweede deel vinden er veranderingen plaats (11) die het mogelijk maken dat de problemen tot een oplossing komen, en in het derde en laatste deel (111) vindt er een stabilisering van de situatie plaats en zijn de problemen opgelost. WRITTEN ON THE WIND volgt hierin geheel het principe van de klassieke film: 'het einde moet beantwoorden aan het begin; tussen het éne en het andere moet er iets in orde worden gebracht; de laatste scène herroept vaak de eerste en vormt de oplossing ervan'.