The Dutch Benedictine monk and architect Dom Hans van der Laan OSB (1904-1991) holds an extraordinary position among theoreticians in the fields of both liturgy and architecture even today.1 His theory connects these two subjects in an ingenious manner. He has developed this theory in more detail than many other scholars in the field.
Yearbook for Ritual and Liturgical Studies biedt onmiddellijk vrije toegang tot alle inhoud met als uitgangspunt dat het vrij toegankelijk maken van onderzoek voor het publiek een grotere wereldwijde kennisuitwisseling ondersteunt. Artikelen in dit tijdschrift zijn gelicentieerd onder een Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0).
University of Groningen Press biedt een publicatieplatform voor tijdschriften, boeken en andere publicaties van faculteiten en onderzoekers die aan of met de Rijksuniversiteit Groningen werken. Ons voorkeursmodel voor publicaties is open access, zodat elke onderzoeker of geïnteresseerde lezer over de hele wereld de informatie kan vinden en er toegang toe heeft, zonder barrières.
