Aafke van Veen: visionair kerkmeubilair

Samenvatting

Samenvatting: In dit artikel wordt gepoogd een interpretatie te geven van enkele werken van de Groningse kunstenares Aafke van Veen (*1947), die zich laat inspireren door bijbelse verhalen en de christelijke iconografie, zoals die in de Westerse kunst vorm kreeg. Onlangs kreeg zij een opdracht voor een doopvont voor de hervormde kerk van Sappemeer. Haar werk wordt in de context besproken van recente (kunst tussen autonoom en toegepast) en iets minder recente kunst (de "individuele mythologieën). Tevens wordt het werk vergeleken met tendenzen en opvattingen in de feministische kunst van de jaren zeventig. Het werk van Aafke van Veen bestaat uit objecten en installaties die opgebouwd zijn uit foto's. Eens steeds terugkerend motief is de afbeelding van vlees. Uitgaande van bijbelteksten en visioenen van mystica's als Hadewych neemt de kunstenares de vleeswording van het Woord letterlijk en verbeeldt de relatie tussen God en mens als een lichamelijk in bezit nemen. Drie werken van haar, het doopvont voor de N.H. Kerk te Sappemeer, de installatie "Het zevende visioen" en het retabel "Salomé & Het Lam Gods" worden uitvoerig behandeld.