Feministisch gedachtegoed in de sexploitatiefilm. Een genderanalyse van Stephanie Rothmans The Working Girls (1974)

Samenvatting

Het beruchte en hypermannelijke sexploitatie genre, een vorm van lagere budget-films, stond in de jaren zestig en zeventig enorm bekend om de erotische en ondergeschikte weergave van de vrouw. Dit artikel illustreert aan de hand van de feministische sexploitatiefilm The Working Girls (1974) hoe Stephanie Rothman als een van de weinige vrouwelijke regisseurs toch feministische boodschappen kon verwerken in de patriarchale filmindustrie van de jaren zeventig.    The infamous and hyper-masculine sexploitation genre, a form of lower-budget films, was hugely known in the 1960s and 1970s for its erotic and subordinate portrayal of women. This article uses the feminist sexploitation film The Working Girls (1974) to illustrate how Stephanie Rothman, as one of the few female directors, was still able to incorporate feminist messages into the patriarchal film industry of the 1970s.